Naar Penang, eiland voor de kust

Vanmorgen waren de moslims in de moskee alweer vroeg wakker, dus wij ook. Hopelijk zitten we in het volgende hotel wat verder weg van dit gebeuren!

We zouden vandaag verplaatsen naar Penang, een eiland voor de westkust van Maleisie. Het Een lange brug verbindt het eiland met het vasteland, dus we konden er gewoon met de auto heen rijden.

Onderweg een onderbreking bij Bukit Merah, een tip van een Nederlands gezin wat we hier continu tegen het lijf lopen, echt grappig, op de meest onverwachte momenten komen we elkaar tegen, bij de olifanten, daarna samen gegeten, in het water bij de jungle, bij een tankstation, in een restaurant in Cameron Highlands, onderweg naar de theeplantages op een berg, bij de orang oetans en vanavond zelfs hier op straat in Batu Ferringhi.

In Bukit Merah is een Orang Oetanweeshuis gevestigd waar veel onderzoek wordt gedaan naar het wel en wee van deze mooie dieren.
Het weeshuis maakt deel uit van een soort vakantiedorp, wij blij dat we hier niet verblijven, wat een vergane glorie! Met een bootje varen we naar het eiland toe. Op het eiland werden we welkom geheten door een dame die van alles wist te vertellen over de apen. Deze apen lijken genetisch het meest op mensen, 96.4% van het DNA is hetzelfde!

Hier op het eiland zijn de bezoekers de gekooide wezens. De apen lopen vrij rond (er zijn er hier 23) en wij lopen door een enorme lange kooi heen om ze te bekijken. Intussen wordt er van alles verteld over het onderzoek dat hier wordt verricht. Als de apen zelfstandig genoeg zijn worden ze verplaatst naar een tweede eiland, waar nauwelijks mensen komen. Hier zitten momenteel 12 Orang Oetans. Als ook daar alles goed gaat mag het dier terug naar de wildernis in Borneo.

Om de dieren zo wild mogelijk te houden is het helaas niet mogelijk om ze aan te raken. Dat vinden we uiteraard erg jammer, maar we hadden op het eind juist heel veel contact met drie peuters tussen de 2.5 en 3 jaar oud. Deze waren een beetje ziek en aan het herstellen in een kooi in het hoofdgebouw. Daar speelden ze in een enorme kooi achter glas, maar in het glas zaten een paar spleten. Door de spleten heen werd druk gecommuniceerd tussen aap en mens; zodra je een vinger voor zo’n spleet hield ging de aap eraan likken en kusjes geven.

Even later gingen de apen takjes uit hun kooi doorgeven aan ons, buiten de kooi, door die spleet. Op gegeven moment kwam er zelfs een apenhand boven de kooi uit en konden we de aap een handje geven! Echt zo leuk!

We zijn weer teruggevaren naar het vasteland en hadden enorme honger, maar hier in dit vakantiedorp gaan we echt niet eten!

Naar Penang was nog maar 50 km over de tolweg dus we besloten maar zsm door te rijden. Goede keuze, want zodra we over de brug gereden waren kwamen we een Subway tegen, dus lekker een broodje gezond zitten eten (wrap gezond voor Manon), even wat normaals!

De laatste kilometers van vandaag (in totaal 258) liepen dwars door de hoofdstad van Penang, Georgetown. Dit stadje is genoemd naar Koning GeorgeIII omdat de Engelsen vonden dat ze dit eiland in het koloniale tijdperk het eerst hebben ontdekt.

Hier wonen veel chinese Maleisiers, er zijn zelfs aparte chinese scholen.

Ons hotel, Bayview Beach Resort, is naast het HardRock hotel dus dat was gemakkelijk zoeken want voor HardRock Hotel wordt overal veel reclame gemaakt. Het blijkt een enorm gebouw te zijn met een grote ronde binnenplaats. Achter het hotel een grote tropische tuin met zwembaden, vol met ligbedden en aansluitend het strand. Mmmmm, vervelend! We hebben tot kwart over 7 lekker liggen lezen op een ligbed in de tuin, het is hier 30 graden maar buiten waait het lekker dus prima uit te houden.

Toen begon de honger toe te slaan dus we liepen een stukje richting centrum. Al snel kwamen we langs een restaurant dat in een mooie tropische tuin ligt. Dat hebben we hier in Maleisie nog niet veel gezien, dus we hier gingen we eten. We kregen een mooi tafeltje naast de waterval en hebben echt fantastisch zitten eten.

Heerlijke verse sapjes, heerlijke sizzling steak (biefstukreepjes die op een gietijzeren plaat sissend en wel worden geserveerd, eend voor Nico.

Na afloop vertelde één van de obers heel enthousiast over de mooie beplanting en toen wij belangstelling toonden en een vraag stelden kregen we meteen en uitgebeide tour langs alle orchideeën, vleesetende planten en nog veel meer. 

Dit restaurant is uitgeroepen tot één van de beste in Maleisie, liet hij heel trots zien. Hebben we toch goed gegokt vandaag!

We kwamen precies op tijd terug in het hotel, het is nu 23 uur en het onweert echt enorm hard. We zitten voor het grote raam (zijzicht op zee) te kijken naar de mooie flitsen.

Morgen dagje Penang!